Zijn met wat is
Wanneer je je bezig houdt met de zaken die op het moment spelen in de maatschappij kun je je nog wel eens overweldigd voelen. Alsof je gevangen zit in een hard en mechanisch systeem. Je hebt er geen invloed op en er is ook geen uitweg.
Makkelijker is om je op andere zaken in het leven te richten, dingen die je eerder plezier geven en veel warmer aanvoelen, zoals de natuur, vriendschappen, de sfeer in je fijne huis etc.
Maar wat je ook doet, in beide keuzes, je richt je aandacht op de wereld buiten je.
Van het één word je misschien blijer dan het ander, maar beide heeft dus de mogelijkheid je gevoel te beïnvloeden. Steeds label je situaties als goed of slecht, naar je persoonlijke referentiekader.
Wanneer je blik op de buitenwereld gericht is ben je dus eigenlijk altijd afhankelijk van je omgeving. Op die manier ben je regelmatig een speelbal van de situaties om je heen. Je emoties zijn continue veranderlijk. We spelen een spel van aantrekken en afstoten. Het een vind je fijn en wil je behouden, het ander ervaar je als onprettig en wil je weg hebben. Er is pas rust als de dingen als positief en aangenaam worden ervaren.
Controle?
Maar serieus, ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik moet toch zeggen dat het leven zelden 100% aangenaam is. Laten we eerlijk wezen.
Best lastig dus dit spel wat we spelen en we trekken altijd aan het kortste eind, omdat we de boel nu eenmaal niet helemaal onder controle kunnen houden.
Er zullen altijd zaken zijn die we als “slecht” beschouwen en die onze zo gewenste positieve blik beïnvloeden.
Juist het willen weg bewegen van situaties die we als negatief beschouwen, hiertegen vechten of ze onder controle willen houden, zorgen voor stress. Iedereen heeft zo zijn eigen manier om met de dingen om te gaan. Zo zijn verslavingen een mooi voorbeeld van weg bewegen, een ander gaat misschien eerder het gevecht aan en de spanning hoopt zich op in het lijf. Als een verkramping komt het soms vast te zitten.
Welke van deze reacties je ook hebt in welke situatie dan ook, de focus ligt nog altijd op de aanstichter van jouw probleem en daarmee maak je hem heel groot en aanwezig. Zo geef je hem heel veel macht.
Je blik naar binnen ontwikkelen
Hoe kan het dan anders denk je nu misschien?
De kunst is, denk ik, je blik naar binnen te ontwikkelen.
Let op, zonder af te keren van de uiterlijke wereld.
Anders is het weer gewoon een andere manier van weg bewegen.
De kunst van het Zijn met was is, is soms naakter en kwetsbaarder dan wat dan ook in het leven.
Helemaal erkennen dat je pijn hebt, verdriet, afschuw, frustratie of haat (en ga zo maar door) zonder er ook maar iets aan te veranderen.
Het zijn de ongemakkelijke gevoelens die deze emoties voortbrengen die we niet willen voelen. Ze voelen onaangenaam en we willen er van weg bewegen.
Maar wat als je daar blijft?
Precies daar.
Zonder voorwaarden
Mijn ervaring is dat door hier helemaal te blijven, deze gevoelens zich openen en je steeds meer gewoon kan Zijn.
Gevoelens zijn geen vaststaande dingen, ze zijn in beweging en wanneer ze gevoeld worden veranderen ze ook weer.
En vaak transformeren ze in een enorme kracht waarvan we zelf niet wisten dat we deze in ons hadden.
Vanuit deze plek, vanuit helemaal Zijn met wat er is.
Kom je bij gewoon Zijn.
Zonder voorwaarden.
Authentiek
Het mooie is, wanneer je vanuit die vrije Zijnspositie kijkt naar de situatie waar je tegen aan het vechten was of van aan het weg bewegen, je blik heel authentiek is en je precies weet hoe je op een vruchtbare manier met de situatie om kunt gaan.
Vanuit daar kun je jezelf adviezen geven die je eerder niet voor mogelijk had gehouden.
Dat neem niet weg dat je misschien nog steeds moet handelen of iets achter je moet laten. Maar dan is het zonder gevecht en met oog voor het grotere goed.
Hoe doe je dit?
Door regelmatig te oefenen. Regelmatig te mediteren en ongelooflijk vaak op je bek te gaan.
Maar het is het wel waard, want je neemt leiderschap over je leven en leert steeds minder slaaf te zijn van de wereld om je heen.
Voor mij geeft dit pad van zelfontwikkeling me enorme inspiratie.
Het geeft me vertrouwen en een breder perspectief.
Daarnaast beïnvloed het mijn werk in de praktijk en mijn lessen op alle mogelijke manieren.
Ik ben er enorm dankbaar voor.
Wat een avontuur kan dit leven soms zijn.