Hoe kan het dan anders denk je nu misschien?
De kunst is, denk ik, je blik naar binnen te ontwikkelen.
Let op, zonder af te keren van de uiterlijke wereld.
Anders is het weer gewoon een andere manier van weg bewegen.
De kunst van het Zijn met was is, is soms naakter en kwetsbaarder dan wat dan ook in het leven.
Helemaal erkennen dat je pijn hebt, verdriet, afschuw, frustratie of haat (en ga zo maar door) zonder er ook maar iets aan te veranderen.
Het zijn de ongemakkelijke gevoelens die deze emoties voortbrengen die we niet willen voelen. Ze voelen onaangenaam en we willen er van weg bewegen.
Maar wat als je daar blijft?
Precies daar.